Dawanie i branie – taniec energii, który leczy duszę.

"Pamiętaj, im więcej dasz, tym więcej otrzymasz. Im więcej weźmiesz, tym wiecej oddasz." Mojacisza.com Chodź że mną zatańczyć wspólny taniec dusz, który daje moc i zapewnia przepływ. Bo życie jest jak rzeka. Kiedy płynie, woda w niej jest krystalicznie czysta. Kiedy napotyka przeszkodę, staje się mętna, martwa. Ja dam Tobie. A Ty dasz mi. Nie …

Czytaj dalej Dawanie i branie – taniec energii, który leczy duszę.

Albo się obudzisz, albo umrzesz za życia – mechanizm iluzji i zaprzeczeń.

Ja wcale nie mam problemu z alkoholem. Mogę przestać pić, kiedy zechcę. Znacie to? Ile razy wypowiadaliście te słowa? Bo ja niestety zbyt wiele razy. Pijąc, znajdowałam się w bańce. W cieplutkim, otulonym mglą wnętrzu własnego alkoholowego otumanienia. Bo kiedy żyły są pełne wódki, człowiek nie musi zajmować się swoimi emocjami. Może odetchnąć, zrelaksować się. …

Czytaj dalej Albo się obudzisz, albo umrzesz za życia – mechanizm iluzji i zaprzeczeń.

Podejdź do okna.

"Jest światło, które pali się zawsze i wszędzie Siła, która budzi nas do życia Jedyna, jedyna jest". Wilki - Kiedy nie ma już nic. Zaufać nieznanemu. Oddać władzę ze spokojem serca i iść w stronę światła, które widoczne jest w momencie, kiedy dam dojść do głosu duszy. Pamiętam jedną sytuację, kiedy weszłam na ścieżkę rozwoju …

Czytaj dalej Podejdź do okna.

Perpetum mobile duszy.

"A Ty siej, a nuż coś wyrośnie A Ty to, co wyrośnie zbieraj A Ty czcij, co żyje radośnie A Ty szanuj to, co umiera". J. Kaczmarski - Niech Moje życie jest odpowiedzią na moje mysli i emocje. Dopóki piłam, wyobrażałam sobie świat jako miejsce nieprzychylne, a ludzi jako wrogich. Nie lubiłam bliźnich. Uważałam, że …

Czytaj dalej Perpetum mobile duszy.

Pękła iluzja. I wyszłam.

"Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś - Już dość! Już dość! Już dość!" Stare dobre małżeństwo - Opadły mgły, wstaje nowy dzień. Nie można iść w inną stronę niż wszyscy będąc nie zauważonym. Świat zawsze widzi, że jedna owca (lub baran) ucieka mu ze stada. I nie może sobie na to pozwolić, ponieważ …

Czytaj dalej Pękła iluzja. I wyszłam.

Buduję Arkę bo wiem, że potop już był.

"Budujcie Arkę przed potopem Dobądźcie na to swych wszystkich sił Budujcie Arkę przed potopem Choćby tłum z waszej pracy kpił". J. Kaczmarski Z poczucia braku i wewnętrznej pustki wyłania się sens. Kiedy myślę o swoim poprzednim życiu wiem, że każdy ból i łzy miały przygotować mnie na nowe, wartościowe, pełne pasji życie. Nauczyło mnie to …

Czytaj dalej Buduję Arkę bo wiem, że potop już był.

Flaszka, sznur i ja – i nic z tego.

"Ci przywiązani dymem materaców Przepowiadają życia swego słowa Nam pod nogami żarzą się posadzki Deszcz iskier czerwonych osiada na głowach". Tekst: J. Kaczmarski Wykonanie: P. Gintrowski Nauczyłam się odpuszczać. Pełna smutku poszłam i powiedziałam: ok, idź! Bo ja muszę teraz sama. I odeszło, zostawiając mnie w ruinie. Smutek po kilku godzinach przemienił się w żal. …

Czytaj dalej Flaszka, sznur i ja – i nic z tego.

Od kieliszka do przebudzenia – historia kobiety, która przestała pić.

Na początku był ból. Ale nie taki BÓL, jaki kojarzymy z bolącą głową lub zębem. Było to raczej takie dręczące poczucie napięcia, które trzymało moje ciało w nieustającym uścisku. Na poziomie myśli nie byłam nawet w stanie zauważyć, że coś takiego objawia się w moim ciele. Przecież czułam się w ten sposób od zawsze. Uważałam …

Czytaj dalej Od kieliszka do przebudzenia – historia kobiety, która przestała pić.